“Termodinamik komik bir konudur. İlk defa öğrendiğinizde, ne olduğunu anlamazsınız bile. İkinci defa üzerinden geçtiğinizde, bir-iki nokta hariç anladığınızı düşünürsünüz. Üçüncü defa baktığınızda ise, anlamadığınızı bilirsiniz, ama o zamana kadar konuya alıştığınız için bu sizi o kadar rahatsız etmez.” –Arnold Sommerfeld

Termodinamiğin ikinci yasası entropi, yaşamın pek çok alanında kullanılan bir terim haline gelmiştir. Mimari, felsefe, fizik, mühendislik gibi alanlarda oldukça sık kullanılır. Bir düzensilikten bahseder. Bu düzensizliğin evren içinde de artarak devam ettiğini anlatır. Enerji ve kütle varsa düzensizlik mevcuttur ve evrenin toplam entropisini artırır.

Sistemler ve cihazlar, ısılarının tamamını işe dönüştüremezler ve bu ısının bir sıcaklıktan, yüksek bir sıcaklığa geçişi de mümkün değildir. 2. yasa, evrendeki en önemli yasalardan biridir. Çünkü çok fazla alanda göz ardı edilemez ve kullanılmak zorundadır. Entropi, olasıklar ile ilgili bir yasadır. Büyük karmaşık sistemlerde, her parçacık kendi harketini gerçekleştirir. Tek başına anlam ifade etmez ama makro ölçekte bütünleşik anlama sahiptir. Her zaman artan bir grafik gösterir. Evreki entropinin artışını ifade eder. İncelenen sistem ve yakındaki sistemleri etkiler. Sistem ve onunla etkileşen başka bir sistem arasında bir alışveriş mümkün olabilir. Sistemler arası geçişler olabilir. Bunlar ise toplam entropideki artışa neden olur.

Termodinamiğin üçüncü yasası ise mutlak sıfır sıcaklığından bahseder. Sıfır kelvindeyken bütün parçacıkların entropileri bir sabite yaklaşır ve eşitlenir. Bu yasa Walter Nest tarafından 1906 yılında ortaya atılmıştır. Yasa, "Mutlak Entropi" olarak da geçer. Bir entropi eşitlenmesini anlatır. Bir maddenin sıcaklığı, mutlak sıfır sıcaklığına yaklaşırsa, entropi değişimi de aynı ölçüde sıfıra yakın olur.