Survivorship Bias’ın tarihteki örneklerinden biri de İkinci Dünya Savaşı’nda geçiyor. İngiliz ordusu yeni bir strateji geliştirmek ve uçaklarının düşürülme oranları azaltmak için sağ kalma önyargısını kullanıyor. Sağ kalan ve geri dönen uçakları inceliyorlar. Uçakların tüm bölgelerini kaplama imkanları olmadıkları için en çok mermi deliklerinin saplandıkları yerleri tespit ediyorlar ve sonraki uçaklarda o kısımları zırh ile kaplıyorlar. Ancak bu yöntemin geri dönen uçak sayısında bir değişiklik yaratmadığını fark ediyorlar.
Abraham Wald adlı Romanyalı bir istatistikçi, bardağın diğer tarafına bakarak işi çözmeye çalışıyor. Kendisi geri dönen uçaklarda asıl yapılması gerekenin uçakların mermi yediği değil de yemediği bölgelerini zırh kaplamak olduğunu iddia ediyor. Aslında dönen uçakların mermi aldığı yerler, uçakların düşmesine sebep olan yerler değil. Mermi almayan yerleri sağlama almaları gerektiğini savunuyor.
Sonucunda İngilizlerin savaşı kazanmasında önemli bir katkıda bulunuyor. 
Peki biz buradan ne çıkaracağız;
Survivorship bias, başarılı olanlara odaklanıp başarısızlığı göz ardı etme durumu olarak ifade ediliyor. 
Örneğin herkesin Acun Ilıcalı gibi başarılı olmak istemesi ve onun yolundan gitmeye çalışmaları. Kabul etmeliyizki bu şekilde birçok insan var ve bu kişilerin çoğu başarısız oluyorlar. 
Bir diğer örnek, Bill Gates’in okuduğu 10 kitap gibi içeriklere yönelerek kocaman bir topluluktan başarılı olmuş tek bir kişiyi örnek almaya çalışıyor olmamız. Başarısız olan çoğunluğun neden başarısız olduğu üzerine kimse tartışmaz ve merak etmez. 
Özet olarak, başka insanların başarılarını kovalayıp kaybolmaktansa  kendi yolunuzu çizip kendi hikayenizi yaşayın.
Mark Zuckerberg okulu bıraktı ve şuan dünyanın en zenginlerinden biri.